ข้อมูลจากหนังสือ 108-1009
เช้าวันที่อากาศสดใส เด็กหนุ่มคนหนึ่งขณะอาบน้ำในคลอง โดยถอดเสื้อผ้าไว้ที่ริมตลิ่ง ขณะที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่อย่างเพลิดเพลินนั้น ได้มีชายคนหนึ่งแอบเข้ามาขโมยกางเกงและเสื้อไปหมด เด็กหนุ่มคนนั้นมีความแค้นใจและเสียใจยิ่งนัก คิดจะเอากางเกงและเสื้อของตนคืนมาให้ได้
วันหนึ่งเห็นชายหัวขโมย ใส่เสื้อผ้าที่ขโมยมา เดินผ่านมา เด็กหนุ่มก็จำได้จึงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แสร้งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่ขอบสระนั้น
ขโมยเห็นเข้าจึงเข้ามาถามว่า พ่อหนุ่มมานั่งร้องไห้อยู่ที่นี่ทำไม?
เด็กหนุ่มตอบว่า “ฉันทำสร้อยคอตกน้ำจ้ะพี่ ทองคำหนักตั้ง 5 บาท กลับบ้านพ่อคงตีฉันตาย”
ขโมยถามว่า “ทำไมไม่ลงงมล่ะ”
“ฉันว่ายน้ำไม่เป็น” เด็กหนุ่มตอบ
ขโมยเห็นโอกาสจะตบตาเด็กเอาสร้อยคอมาได้เหนาะ ๆ เช่นนั้น จึงบอกแก่เด็กหนุ่มว่า
“เอาละ ข้าสงสารเอ็งจะลงงมให้ เอ็งคอยอยู่ที่นี่ก็แล้วกัน”
“ขอบคุณท่านมากทีเดียว นึกว่าช่วยเหลือฉันสักที ฉันจะไม่ลืมบุญคุณเลย”
ขโมยรีบถอดเสื้อผ้ากองไว้ที่ขอบสระ แล้วกระโจนลงน้ำโครมไม่รีรอ ขณะที่กำลังดำอยู่ก้นสระนั้นเด็กหนุ่มได้ทีจึงรีบฉวยเสื้อ กางเกงของตัวกลับคืนแล้วหนีไป
'ท่านเคยได้ยินเขากล่าวว่า "ตาต่อตา ฟันต่อฟัน" แต่เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า อย่าโต้ตอบคนชั่ว ผู้ใดตบแก้มขวาของท่าน จงหันแก้มซ้ายให้เขาด้วย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น