ข้อมูลจากหนังสือ 108-1009
ตำนานเก่าแก่เรื่องหนึ่งกล่าวไว้ว่า มีชายหนุ่มผู้ซึ่งมีความรักที่ยิ่งใหญ่ต่อครอบครัว เมื่อเขาเสียชีวิตลง ในชีวิตหลังความตายเขาได้ร้องขอต่อพระเจ้าให้อนุญาตให้เขากลับไปยังโลกเพียงวันเดียวเพื่อที่เขาอาจจะบรรเทาได้ เขาไม่ได้ร้องขอให้บรรเทาในวันที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา แต่เป็นวันธรรมดาที่สุด ซึ่งพระเจ้าก็อนุญาต ทันใดนั้นเขาก็ได้ปรากฎตัวในบ้านหลังเก่าของเขา ทุกสิ่งก็ยังอยู่เหมือนกับที่เขาเคยอยู่เมื่อ 15 ปีที่แล้ว เมื่อชายหนุ่มเข้าไปยังห้องนอน แม่ของเขาได้เดินผ่านตัวเขา เธอกำลังยุ่งอยู่กับงานบ้าน และไม่ได้สนใจว่าเขาปรากฏตัวเมื่อไร เมื่อเขาก้าวลงไปที่สนามหญ้า เขาเห็นพ่อกำลังตัดหญ้าด้วยเครื่องมือที่อยู่ในมือ การที่เขาจดจ่ออยู่กับงาน จึงได้แค่ชำเลืองไปยังลูกชายของเขาเพียงแวบเดียวและก็เดินผ่านไป
ชายหนุ่มสรุปว่า “ทำไมเราไม่มีเวลาเหลือ ผู้ที่มีชีวิตอยู่อย่างแท้จริงก็คือผู้ที่ตระหนักถึงความมีค่าในขณะที่อยู่กับเพื่อนและคนที่รัก” และเพราะอย่างนั้นเขาจึงขอกลับขึ้นไปบนสวรรค์ที่เขารู้ว่าทุกคนได้รับความทะนุถนอมอยู่ทุกขณะ
ลองนึกดูสิว่า มีใครอยู่ในชีวิตคุณ พระเจ้าได้ประทานวันหนึ่งที่มีค่าที่สุดให้ใช้สำหรับเขาแล้ว สิ่งใดหรือใครที่มีค่าแก่วันของคุณในวันนี้
- ข้อพระคัมภีร์ สุภาษิต 9:6
"จงทิ้งความเขลาเสีย และดำรงชีวิตอยู่ ดำเนินในทางของความเข้าใจนั้นเถิด"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น