ข้อมูลจากหนังสือ 108-1009
ตา–ยาย คู่หนึ่งจูงมือกันเข้าไปในมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด ขอพบท่านอธิการบดี เลขาฯ หน้าห้องถามว่า ท่านมีธุระอะไรหรือ ได้นัดไว้หรือเปล่า ตา–ยายบอกจะขอพบท่านอธิการบดีสักหน่อย จะมาคุยเรื่องลูกชาย
เลขาฯ จึงกดโทรศัพท์ถามท่านอธิการบดี บอกว่า มีตา–ยายมาขอพบ ขอคุยกับท่านเรื่องลูกชายของเขา ซึ่งเป็นอดีตนักศึกษาแพทย์ของมหาวิทยาลัย ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต 2 ปีที่แล้ว อธิการบดีตอบเรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมไม่มีเวลาว่างพอที่จะคุย ช่วยบอกตา–ยาย ถ้าจะเรียกร้องค่าเสียหายก็ให้ไปฟ้องศาล เรามีแผนกนี้จัดการอยู่แล้ว
ตา–ยาย ก็เซ้าซี้จะขอพบท่าน มีธุระจะคุยส่วนตัว ในที่สุดทั้งสองต้องจูงมือกันเดินออกจากมหาวิทยาลัยไปด้วยความผิดหวัง เมื่อเดินพ้นจากประตูมหาวิทยาลัย ตาก็พูดกับยายว่า ไปเถอะยาย เขาไม่ต้อนรับเราแล้ว ไม่เป็นไร เรานำเงินของเราไปบริจาคที่อื่นก็ได้
อีกไม่กี่ปีต่อมา มหาวิทยาลัยฝั่งตะวันตกก็ถูกสร้างขึ้น นามว่า สแตนฟอร์ด ตามชื่อลูกชายของตา–ยายด้วยเงินที่เขาอุทิศ เพื่อลูกคนเดียวของเขา ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงอีกแห่งในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
- ข้อคิด น่าเสียดายที่อธิการบดีไม่ยอมสละเวลาสักนิด เพื่อพบกับตา–ยายคู่นี้ เขาพลาดสิ่งดี ๆ ไปอย่างน่าเสียดาย
- ข้อพระคัมภีร์ สุภาษิต 22:4
"บำเหน็จของความถ่อมใจและความยำเกรงพระเจ้าคือความมั่งคั่ง เกียรติและชีวิต"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น