ข้อมูลจากหนังสือ 108-1009
จอห์น เอ็ม.เดรสเซอร์ ย้ำความสำคัญในการเป็นต้นแบบของพ่อ-แม่ ไว้ในหนังสือพ่อแม่ส่งต่อคบเพลิงแห่งความเชื่อ โดยยกเรื่องของปลามาเล่าว่า
ในทะเลสาบแห่งหนึ่งได้มีการจัดงานชุมนุมขึ้น ปลาทุกตัวที่อยู่ในทะเลสาบต่างก็มารวมกันที่งานชุมนุมนี้ ในงานปลาอาวุโสได้ให้พวกลูกปลาทุกตัวทุกประเภทว่ายเป็นแถวตรง ลูกปลาทุกตัวต่างได้รับเสียงปรบมือ ยกเว้นพวกลูกปลา “โลคคอมบี” ซึ่งว่ายเฉไปมา พ่อแม่ของลูกปลาโลมาคอมบีรู้สึกอับอายและเสียหน้ามาก เนื่องจากการที่ลูก ๆ ว่ายน้ำได้ไม่ดี
เมื่อพวกลูกปลากลับมาถึงบ้านก็ถูกพ่อแม่ดุอย่างรุนแรง พวกลูกปลาไม่สามารถอธิบายถึงสถานการณ์ที่เกิดขื้นกับตนเองต่อพ่อแม่ได้ และเมือ่ปลาอาวุโสได้ทราบเรื่องที่พวกลูก ๆ ปลาโลคคอมบีถูกดุนี้ ปลาอาวุโสนั้นจึงได้ขอให้ทั้งพวกลูกปลาและพ่อแม่ปลาว่ายน้ำให้พวกเขาดูก็ปรากฏว่า พ่อแม่ปลาก็ว่ายเฉไปเฉมาเหมือนกับลูก ๆ ปลาด้วย ปลาอาวุโสจึงกล่าวตำหนิพ่อแม่ปลาว่า "พวกเจ้าไม่ควรคาดหวังให้พวกลูกปลาของพวกเจ้าว่ายแตกต่างไปจากที่พวกเขาเห็นพ่อแม่ของพวกเขาว่ายได้หรอก”
- ข้อพระคัมภีร์ สุภาษิต 22:6
"จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไป และเมื่อเขาชราแล้ว เขาจะไม่พรากจากทางนั้น"
ปัจจุบันนี้แบบอย่างที่ดีนั้นน้อยมาก
ตอบลบ