เปิดเสื่อออก

ข้อมูลจากหนังสือ 108-1009

วิลเลี่ยม คาร์เวลล์ เขียนในหนังสือพระจิตเจ้าถึงเรื่องของหญิงชราคนหนึ่ง ทุกวันจะเดินไปตามถนน เก็บเศษอาหาร ขอจากผู้คนเพื่อให้เธอได้กินอิ่ม และเก็บเศษขนมปังเก่า ๆ ถุงพลาสติกคร่ำคร่าไว้คลุมกายในค่ำคืน เธออาศัยตามซอกตึกเป็นที่พักพิง และก่อกองไฟเล็ก ๆ ประทังความหนาว

เช้าวันหนึ่งเธอไม่ได้ตื่นขึ้น เพราะหมดลมหายใจแล้ว เจ้าหน้าที่มาเก็บศพเธอและเก็บบรรดาสัมภาระที่เป็นขยะรกรุงรัง แต่แล้วทุกคนต้องแปลกใจเพราะใต้เสื่อที่เธอนอนทับอยู่ทุกวันนั้น มีกล่องใบหนึ่งถูกปิดซ่อนไว้ใต้เสื่อนั้น เมื่อเปิดออกดูพบว่าของมีค่าที่เธอเก็บซ่อนไว้ แหวน สร้อยเพชร เงินและสิ่งมีค่าอื่น ๆ รวมหลายล้านบาท น่าเสียดายที่หญิงชราผู้นี้ชีวิตอยู่เหมือนคนยากจน กินเศษอาหาร ทนหนาว ไม่มีเครื่องปกปิดกายให้อบอุ่น ไม่มีบ้านอยู่อาศัย อยู่อย่างคนจนข้นแค้น ทั้ง ๆ ที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย

- ข้อคิด คนเป็นจำนวนมาก อยู่ในโลกอย่างคนยากจนฝ่ายวิญญาณ เก็บซ่อนสิ่งดีไว้ และไม่เคยนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ คาร์เวลล์ ได้เปรียบเทียบว่า เราเก็บซ่อนพระจิตเจ้าไว้ในกล่องใต้เสื่อ เรานอนทับพระองค์ทุกวัน  ไม่เคยให้พระองค์ทำงานผ่านชีวิตเรา  เราจึงเป็นคนยากจนฝ่ายวิญญาณ  ดำเนินชีวิตทุกวันอย่างเหนื่อยหน่าย

- ข้อพระคัมภีร์  อิสยาห์ 40:28-31 

"ท่านไม่เคยรู้หรือ ท่านไม่เคยได้ยินหรือ พระเยโฮวาห์ทรงเป็นพระเจ้าเนืองนิตย์ คือพระผู้สร้างที่สุดปลายแผ่นดินโลก พระองค์มิได้ทรงอ่อนเปลี้ย หรือเหน็ดเหนื่อย ความเข้าพระทัยของพระองค์ก็เหลือที่จะหยั่งรู้ได้ พระองค์ทรงประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย และแก่ผู้ที่ไม่มีกำลัง พระองค์ทรงเพิ่มแรง แม้คนหนุ่ม ๆ จะอ่อนเปลี้ยและเหน็ดเหนื่อย และชายฉกรรจ์จะล้มลงทีเดียว แต่เขาทั้งหลายผู้รอคอยพระเยโฮวาห์จะเสริมเรี่ยวแรงใหม่ เขาจะบินขึ้นด้วยปีกเหมือนนกอินทรี เขาจะวิ่งและไม่เหน็ดเหนื่อย เขาจะเดินและไม่อ่อนเปลี้ย